Argentijns Intermezzo

We waren blij na Bolivia, we voelden weer vrijheid, we zaten niet meer opgesloten in een stad/land. Even voelde dat heel goed, maar ja, we moesten nog zeker 9 dagen wachten op Richard en Paula, vrienden van ons uit Groningen. Zij gaan samen met ons door Noord Argentinië reizen. Dus wat doe je dan, dan huur je een oud golfje en trek je er op uit. We werden daarbij erg geholpen door de mensen (Monica en Heinz) bij wie we in de B&B zaten. Zij hadden wat tips voor ons en wij namen die graag aan. We wilden wel iets anders gaan doen als met Richard en Paula, dus zochten we een ander gebied uit. Twee dagen na Bolivia zaten we alweer on the road. Heerlijk, pure vrijheid, eigen autootje in prachtige natuur. We voelden ons weer een beetje in Afrika, 24 jaar geleden, toen reden we ook in een oud golfje, wat rammelde en klapperde, door de woestijn, net als nu. We rijden de bergen in en voelen ons heel klein, ruimte, kleine dorpjes, groene en bruine bergen, reusachtige cactussen. Het is allemaal prachtig en zo komen we na een aantal uren in Amaicha de Valle bij Miguel, de eigenaar van een klein hospedaje. Als de zon niet scheen hoefde je bij hem de kamer niet te betalen, want in Amaiche de Valle was het namelijk 360 dagen mooi weer. Wij hadden ook zon en moesten dus betalen.

„Ahhh vos (argentijns voor jij) eres un amigo de Heinz?“ Zo werd Hartwig heel vrolijk door Miguel begroet, hij sprak geen woord Engels en brabbelde vrolijk in rap Spaans tegen ons aan. Wij glimlachten en probeerden hem te verstaan. Een beetje lukte dat ook en hij begeleide ons naar onze kamer. Een prachtige grote kamer in rood, met een enorme witte bank en een gigantisch bed. Hij zorgde ook voor het avondeten en voor het ontbijt. We waren de enige gasten. Het was eigenlijk een hele leuke hospedaje, maar er zijn niet echt veel dingen te doen in Amaicha de Valle. Binnen een dag hadden we de waterval (in kloof, wel mooi, maar je kon er niet echt bijkomen, want dan moest je tot je middel toe in het water), het museum (Patchamama), moeder aarde, prachtig gemaakt, maar ook binnen een uurtje bekeken en een kunstwerk van Ludwig Schumacher (2 minuten) en een kleine wandeling door het dorp (klein uurtje) echt wel bekeken. In het dorp waren de meeste restaurantjes dicht, gelukkig kookte Miguel met passie voor ons. De eerste avond waagden we ons aan iets lokals, ik had een soort humus van mais met kaas erin en Hartwig had iets met vlees met botjes. Was te eten, we hadden honger, de volgende avond gingen we aan de pasta en patat. Alles echt met smaak gemaakt.

Na 2 dagen reden we door een prachtige vallei naar Termas de Rio Hondo. De volgende bestemming. Ik had wat last van mijn maag en toen we het stadje binnenreden werd het niet beter. We zagen in de auto dat het 40 graden buiten was, het stadje zag er niet echt aantrekkelijk uit en toen we bij onze volgende bestemming aankwamen, was mijn stemming op een dieptepunt gezakt. Het was een huisje, wat uitkeek op een weg. Ik had gedacht dat we aan een meer zouden staan, maar nee, er was een meer in de buurt, maar ons huisje stond op een stukje grond aan een weg. Hartwig, vrolijk als altijd, animeerde om mee te gaan wandelen. Daar liepen we dan, langs een weg in 42 graden, met gestressde darmen, mijn stemming was nu onder het dieptepunt aangekomen. We gaan nu terug naar Salta, bromde ik. Uiteindelijk besloten we hier 2 nachten te blijven en het beste ervan te maken. Er was een natuurpark in de buurt, daar zijn we de volgende dag naartoe gelopen, echt prachtig, we hebben 2 grote leguanen gezien en prachtige vogels. Dat en dat mijn darmen weer een beetje in orde waren, maakte mijn dag weer goed. We deden die avond nog een poging om het stadje te bekijken, ik geloof dat Hartwig 1 foto heeft gemaakt, dat zegt dan ook alles over het stadje.

De volgende dag zijn we naar een prachtige waterval gelopen, dat was niet zo bijzonder, maar wat het heel speciaal maakte was dat we werden begeleid door honderden vlinders, de meeste felgel. Het was echt prachtig, we hadden beide nog nooit zoveel vlinders gezien, het was een soort sprookje waarin we liepen. Bovendien waren we helemaal alleen, we hebben niemand gezien tijdens onze wandeling. Hartwig en zijn navigatie-app „MapsMe“ is voor mij altijd wel een uitdaging, meestal belanden we op een berghang, met geen weg meer of op een bergpad, wat op niets uitloopt. Dat betekent dan altijd kruip en sluip door, want terug gaan is geen optie. Ook dit keer was er niet echt een pad, we moesten wel 10 keer over stenen dwars over het riviertje, maar het was er zo prachtig, dat ik er enorm van kon genieten.

Overnachten

Op een reis zoals wij nu maken, kom je in de meest uiteenlopende hostels, Air B&B, tenten, Bed & Breakfast, Hospedajes, enz. Ons dieptepunt tot nu toe hebben jullie al gelezen, dat was ons laatste hostel in Bolivia. Deze week bijvoorbeeld hebben we in een kleine lodge, bij Miquel geslapen, in een soort vakantiehuisje, in een kunstenaarswoning, met overal schilderijen en ’s avonds organiseerde de eigenaar/kunstenaar muziekuitvoeringen en nu slapen we in een 100 jaar oud Casa Colonial, echt prachtig bij Veronica, die 2 kamers verhuurd. Wij zijn vandaag de enige gasten. We hebben hier heel veel ruimte, een soort keuken, woonkamer en slaapkamer, en dat allemaal voor nog geen 20 euro met ontbijt. Dit maakt het allemaal heel afwisselend. Wel is het zo dat niemand hier Engels spreekt, ze praten allemaal heel snel Spaans (logisch) maar Engels, echt niet. Dus Hartwig en ik stotteren wat af in het Spaans. Het lukt ons aardig, maar echt een conversatie dat lukt nog niet, de meeste dingen wat ze zeggen snappen we over het algemeen wel. Dus onze cursus Spaans heeft toch nog iets geholpen.

Overmorgen komen vrienden van ons uit Nederland we gaan samen 2 weken reisen door het noorden van Argentinië. Heel gezellig, na bijna 9 weken met zijn tweetjes is dat weer eens wat anders. We hebben wel al heel veel leuke mensen ontmoet. Morgen gaan we bv. koffie drinken met Ria (komt uit Australië), haar hebben we ontmoet op het vliegveld naar Sukre. Zij is nu ook toevallig in Salta en door WhatsApp is het heel makkelijk contact te houden.

Views: 604